Bilgi Teknolojisi Yönetişimi – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
Bilgi Teknolojisi Yönetişimindeki Eğilimler
Bilgi teknolojisi (BT) yönetişimi, birçok kuruluşun kurumsal ajandasında daimi bir madde olmuştur. BT’nin idari bir araçtan daha fazlası olduğunu kanıtladığından beri, araştırmacılar ve uygulayıcılar BT’nin yönetişimi üzerine kafa yormaya başladılar. BT karar verme yetkisinin yeri olarak tanımlanan BT yönetişimi ile ilgili tartışmalar, araştırma topluluklarında ve yönetim kurullarında kırk yılı aşkın bir süredir gelişmektedir.
70’lerde bir merkezileşme sorunu olarak ortaya atılan BT yönetişimi, 80’lerde ademi merkeziyetçiliğe doğru sürüklendi ve BT karar alma sürecinin yeniden merkezileştirilmesi, 90’ların trendiydi.
Bugün, BT yönetişimi başka bir dönüşüm yaşıyor ve karmaşık ve gelişen bir olgu olarak varlığını sürdürüyor. İş ortamları sürekli değişirken ve yeni teknolojiler hızla gelişirken, BT’nin etkin bir şekilde nasıl yönetileceği kalıcı ve zorlu bir soru olmaya devam ediyor.
Bu bölüm, BT yönetişiminin geçmiş gelişmelerini ve mevcut statükosunu tartışır ve gelecekte araştırılmayı bekleyen birkaç kritik soruyu ana hatlarıyla belirtir.
Geleneksel olarak, üç BT yönetişim modeli ayırt edilmiştir. Her modelde, paydaş grupları, BT portföyü genelinde BT karar verme sürecinde farklı liderlik rolleri ve sorumluluklar üstlenir. Merkezileştirilmiş modelde, kurumsal BT yönetimi, BT altyapısı ve BT uygulamaları ile ilgili karar verme yetkisine sahiptir.
Merkezi olmayan modelde, BT yönetimi ve iş yönetimi bölümü, BT altyapısı ve BT uygulamaları için yetkiye sahiptir. Federal modelde, kurumsal BT, BT altyapısı üzerinde yetkiye sahiptir ve (biri veya her ikisi) bölüm BT ve iş birimleri, BT uygulamaları üzerinde yetkiye sahiptir.
Genel olarak, merkezileşmenin daha fazla verimlilik, kontrol ve standardizasyon sağladığı, ademi merkeziyetçiliğin ise iş sahipliğini, esnekliği ve yanıt verebilirliği geliştirdiği iddia edilmektedir. Literatür, federal modelin hem merkezileşmenin hem de yerelleşmenin faydalarını sağladığını ileri sürmektedir.
Araştırmalar, kuruluşların maliyet verimliliği ve iş esnekliğine aynı anda odaklanmayı içeren birden fazla rekabet eden hedefi takip ederken federal bir modeli benimsediğini gösteriyor.
Federal model, çağdaş firmalarda baskın konfigürasyon gibi görünse de, bu konfigürasyonun karmaşıklığına ilişkin ampirik çalışmalar seyrektir. Spesifik olarak, BT karar verme yetkisinin tahsisi, kurumsal BT, bölüm BT ve iş birimi yönetimi arasındaki etkin koordinasyon ihtiyacını çözmez.
Sürekli farklılaşma, karşılık gelen bir bütünleşme süreci onu tamamlamadığı sürece, parçalanmaya yol açar. Uygulamada ve araştırmalarda bildirilen sorunlar, örneğin BT önceliklendirme, üst yönetimin BT taahhüdü, BT yönetimi iş anlayışı, iş yönetimi BT sorumluluğu ve BT değeri oluşturma, bu parçalanmanın belirtileridir ve tipik olarak federal BT yönetişim modelinde karşılaşılaşılır.
Yönlendirme sağlamak ve örgütsel etkinliğe ulaşmak için, farklılaşma bütünleşmeyi doğurur. Etkili BT yönetişimi tasarlamak, iş BT yatırımları ve süreçleri portföyünde BT için karar vermenin hem farklılaşmasına hem de entegrasyonuna bağlıdır.
Farklılaştırma, BT karar verme haklarının ve sorumluluklarının kuruluştaki farklı paydaşlar arasında dağılımına odaklanırken (yani, BT karar vermenin yeri), entegrasyon BT karar verme/izleme süreçlerinin ve yapılarının koordinasyonuna odaklanır. paydaş seçim bölgelerinde. Bu nedenle kuruluşların, BT’nin etkin yönetişimi için entegrasyon mekanizmalarını göz önünde bulundurması ve uygulaması gerekir.
bilgi yönetimi (2 yıllık)
Teknoloji ve Bilgi Yönetimi maaş
Teknoloji ve bilgi yönetimi – ekşi
Teknoloji ve Bilgi Yönetimi Taban Puanları
Teknoloji ve Bilgi Yönetimi Dersleri
Teknoloji ve Bilgi Yönetimi, DGS Taban Puanları
Teknoloji ve Bilgi Yönetimi Nedir
Teknoloji ve Bilgi Yönetimi iş imkanları
BT yönetişimi için entegrasyon mekanizmaları iki boyuta göre sınıflandırılabilir. Dikey olarak, entegrasyon mekanizmaları ya entegrasyon yapılarına ya da entegrasyon süreçlerine odaklanır; oysa yatay olarak, resmi konumlar ve süreçler ile ilişkisel ağlar ve yetenekler arasında bir ayrım yapılır. Toplu olarak, bu, BT yönetişimi için dört tür genel entegrasyon mekanizması sağlar.
Resmi entegrasyon yapıları, BT yöneticilerinin (örneğin, CIO) ve BT işlevlerinin (örneğin, müşteri-hesap ve kullanıcı ilişkileri yöneticileri) atanmasını ve özel ve kalıcı BT komiteleri ve konseylerinin kurumsallaştırılmasını içerir.
Komiteler ve/veya yürütme ekipleri, geçici görev güçleri (örneğin, proje yönlendirme komiteleri) biçimini alabilir veya alternatif olarak, yürütme ve/veya BT yönetimi konseyleri biçiminde organizasyonda bir üst yapı olarak kurumsallaştırılabilir.
Resmi entegrasyon süreçleri, BT karar verme-/izleme prosedürlerinin ve performansının resmileştirilmesini ve kurumsallaştırılmasını tanımlar. Resmi entegrasyon süreçleri, BT yönetişim kapsamlılığı, resmileştirme ve entegrasyon seviyelerine göre değişir.
Yukarıda belirtilen resmi entegrasyon mekanizmaları zorunlu ve somut olma eğilimindeyken, ilişkisel entegrasyon mekanizmaları programlanamayan ve/veya resmileştirilemeyen “gönüllü” ve “zımni” eylemlerdir. Resmi entegrasyon mekanizmaları gerekli olmakla birlikte, rekabetçi ortamlarda etkin BT yönetişimi tasarlamak için yetersizdir.
İlişkisel entegrasyon yapıları, kurumsal yöneticiler, BT yönetimi ve iş yönetimi arasındaki aktif katılımı ve işbirliğini içerir. İlişkisel entegrasyonun merkezinde, farklı paydaşların bütünleştirici çözümler bulmak amacıyla farklılıkları netleştirmek ve sorunları çözmek için katılımcı davranışları yer alır.
İlişkisel olarak bütünleşme yeteneği, bir kuruluşun daha geniş çözümler bulmasına olanak tanır ve işlevsel sınırları aşan ve gelecekteki olasılıkları tanımlayan çözümlerin ortak keşfinde yer alan yaratıcılığı serbest bırakır. İlişkisel entegrasyon süreçleri, temel iş ve BT paydaşları arasındaki stratejik diyalogu ve paylaşılan öğrenmeyi tanımlar.
Stratejik BT diyaloğu, başlangıçta yapılandırılmamış çok çeşitli iş perspektiflerini ve BT görüşlerini içerir ve farklı bakış açılarını ve paydaş çatışmalarını çözmek için zengin konuşmaları içerir. Paylaşılan öğrenme, örgütsel alt birimlerin üyeleri tarafından birbirlerinin amaç ve hedefleri hakkında karşılıklı anlayışın birlikte yaratılmasını tanımlar.
Özetle, resmi ve ilişkisel yapılar ve süreçler toplu olarak BT yönetişiminin bütünleştirme kabiliyetini oluşturur ve belirler ve karmaşık ve belirsiz ortamlarda esnek yönetim sistemlerinin önemini vurgular.
Örgütlenme mantığı, iletişimin yanal olma olasılığının daha yüksek olduğu, görev tanımlarının daha akıcı ve esnek olduğu (ör. ve iş-BT kararlarını etkilemenin bir bireyin (veya grubun) konumundan ziyade uzmanlığa dayandığı durumlarda geçerlidir.
bilgi yönetimi (2 yıllık) DGS Taban Puanları teknoloji ve bilgi yönetimi Teknoloji ve bilgi yönetimi - ekşi Teknoloji ve Bilgi Yönetimi Dersleri Teknoloji ve Bilgi Yönetimi iş imkanları Teknoloji ve Bilgi Yönetimi maaş Teknoloji ve Bilgi Yönetimi Nedir Teknoloji ve Bilgi Yönetimi Taban Puanları