Projede Bilgisayar Desteği
Projede Bilgisayar Desteği
Bir süreçte veya faaliyette destek sağlanması, bu desteği sağlama iddiasında olan sistemlerin geliştirilmesinde yer alan farklı kişilerin farklı yorumlarına açıktır. Bir uçta, uzman sistemler, desteği kullanıcılarına sistem içinde kapsüllenmiş bazı bilgiler sağlamak olarak görebilir.
Diğer uçta, teknikler ve araçlar, kullanıcıya verilerini girmesi için basit bir yapı ve gerekli hesaplamaları otomatik olarak yapmak için bazı algoritmalar sağlayabilir. Bu iki uç arasında bir yerde, etkileşimli teknikler, kullanıcının sorunu nasıl çözeceği konusunda rehberlik ederek ve yolda ihtiyaç duyabileceği gerekli bilgileri sağlayarak, kullanıcının kendi sorununu yapılandırmasına yardımcı olarak destek sağlayabilir.
Her durumda, kullanıcıya destek sunulur, ancak farklı destek türlerini ifade eder. Her zaman cevaplanması gereken soru, sunulan destek türünün belirli bir faaliyetin doğası gereği gerekli olan ve aslında belirli bir kullanıcı türü için gerekli olan destek olup olmadığıdır.
Çoğu zaman, tasarımcının hangi desteğe ihtiyaç duyulduğuna dair fikrine dayalı olarak inşa edilen sistemler, kullanıcının gerekli desteğe ilişkin fikrine karşılık gelmez, yetersiz kullanım eğilimindedir ve varlık nedenlerini inkar eder.
Buradaki yaygın bir tasarım hatası, kullanıcıya (bu durumda, proje yöneticisine) yalnızca ilgili bilgiyi elde ederek, onu bir “proje yönetimi destek sistemi”nde resmileştirerek ve daha sonra ince uygulamalar uygulamaya çalışarak değiştirilmek yerine yardım edilebileceğini varsaymaktır.
Esasen, belirli bir durumda ve belirli bir kullanıcı türüne göre ne tür bir desteğin gerekli olduğu sorusunun yanıtını bulmak, proje yöneticisinin sistemin desteklemesi amaçlanan sürece ilişkin görüşünün araştırılmasıyla başlamalıdır.
Tam olarak bu türden sorunları ele aldı. Ancak bu, kullanıcı gereksinimlerinin geliştirilmesinde yalnızca bir başlangıç noktası, amaca yönelik bir araçtır. Bir sonraki aşama, bu sürecin, sistemin genel tasarımına ilişkin göstergelerin, kullanıcının proje yönetim sürecini nasıl gördüğünü ve bu süreçte gerçekleştirdiği faaliyetlerin nasıl desteklenmesini istediğini yansıtabileceği şekilde modellenmesini içerir.
Ancak o zaman kullanıcının her aşamada destek sisteminden hangi bilgilere ihtiyaç duyduğunu, bu bilgilerin kendisine nasıl sağlanabileceğini vb. keşfetmeye konsantre olabiliriz.
Bir sürecin modellerini oluşturmak ve bunları bir sistem tasarımında uygulamak, temelsiz varsayımlarda bulunulursa veya geliştirme sürecindeki bilgi açığa çıkarma ve modelleme aşamalarında ilgili konulara dokunulmazsa bir dizi potansiyel sorunla karşı karşıya kalır. tasarımcı, süreci sorgulamayı bıraktığı andan itibaren nasıl ilerleyeceğini bildiğini varsayar.
Basitleştirilmiş veya gerçekçi olmayan varsayımlar içeren bilgisayar tabanlı sistemler, yöneticileri kendi algıları ve ihtiyaçları ile sistem tarafından talep edilenler arasında sürekli bir çatışmaya hapsedebilir.
Örneğin, bir yazılım geliştirme projesi için bir iş dökümü oluşturma süreci (yani görevleri bir görev hiyerarşisinde düzenleme) hakkında bilgi edinmek isteyen bir modelcinin durumunu düşünün.
Sürecin (modelleyenin anlayışına göre) görevleri daha küçük görevlere ayırmayı içerdiğini keşfettikten sonra gerekli bilgiye sahip olan yöneticiyle görüşme, ana görevlerin yazılım geliştirme sürecindeki aşamalar olduğu bilinmektedir. (örneğin, spesifikasyonlar, tasarım, kodlama, test etme)
bilgisayar destekli proje çizimi megep.
www.tubitak.gov.tr projeler
tübitak 2204-a proje örnekleri
tübitak proje-ornekleri pdf
Bilgisayarlı Elektrik Tesisat Projeleri çizimi pdf
Bilgisayarlı Elektrik Tesisat Projeleri Çizimi Sorumluluk SINAVI
TÜBİTAK projesi Örnekleri
bilgisayar destekli çizim (autocad)
Daha sonra modelleyiciler, yöneticiye yardımcı olabilecek bir aracın, geliştirme aşamalarının hiyerarşide sabit üst girişler olduğu önceden yapılandırılmış bir görev hiyerarşisi sağlaması gerektiğini varsayabilir.
Sonuç, kullanıcının bakış açısından çok esnek olmayan ve olağan uygulamasına uymayan bir yapının sağlanması olabilir. Bu nedenle, kullanıcının gerçekte neyi faydalı bulacağını keşfetmek yerine ne tür bir desteğe ihtiyaç duyulduğuna dair sonuçlara atlamak, genellikle tatmin edici olmayan destek araçlarıyla sonuçlanır.
Aynı şekilde, potansiyel kullanıcılar olan proje yöneticilerinin, ne tür destek tekniklerinden fayda sağlayabileceklerini veya bir destek tekniği ile karşılanabilecek işlerinde asıl ihtiyaç ve sorunlarının neler olduğunu bilemeyebilecekleri söylenebilir.
Doğal olarak, proje yöneticilerinin işlerinde takdir edecekleri destek türü hakkındaki iddiaları, büyük ölçüde piyasada mevcut olduğunu bildiklerinden ve deneyimledikleri bu tür destek araçlarına ilişkin değerlendirmelerinden büyük olasılıkla etkilenecektir.
Proje yöneticilerinin uygulamalarında kullanmaktan memnuniyet duyacaklarını iddia ettikleri araçların özelliklerine ilişkin araştırmamızda yer alır.
Proje yönetim araçlarının bu istenen özelliklerinden de görülebileceği gibi, istenen unsurlar somut özelliklerden (gider ve hız gibi) soyut özelliklere (planlama yardımı, olası sorunları gösterme gibi) kadar değişmektedir. Önceki özellik türleri destekle neredeyse hiç ilgili değilken, ikincisi neredeyse tamamen destekle ilgilidir.
Yine de, bu arzu edilen destek listesi, yalnızca bu yöneticilerin tartıştığı bu unsurları dikkate alarak değil, aynı zamanda proje yönetimi süreci ve bunu gerçekleştirirken karşılaşılan sorunlar hakkında daha önceki tartışmalarımızdan bu tür unsurları çıkararak genişletilebilir. Sürece ve onun sorunlarına odaklanmak, tasarımcıyı önerdiği PMSS’nin destek sağlayabileceği yollar hakkında düşünmeye yönlendirebilir.
Bu çalışmanın önceki bölümlerinde bolca belgelendiği gibi, proje yönetimi, karşılaşılan sorunların çoğunun genellikle kötü yapılandırılmış olduğu karmaşık bir süreçtir. Bu tür durumlarda, geleneksel kural tabanlı hatlar üzerine inşa edilmiş uzman sistemler çok az işe yarar. Bu sürecin bazı yönleri için destek sağlayabilirler, örneğin, kurallar ve bilgi nispeten kolay olabilir.
Bununla birlikte, bilgiyi “klonlarken” kullanıcılarına çok az (eğer varsa) esneklik sağlama dezavantajına sahiptirler. Yine de esneklik, proje yöneticileri tarafından bilgisayar tabanlı destek için temel bir gereklilik olarak sıklıkla dile getirilir.
Öte yandan, karar destek sistemleri yapılandırılmamış durumların taleplerine çok iyi uyuyor gibi görünmektedir. Temel uyarlanabilir tasarım metodolojileri, bu tür durumlarda kullanıcı için neyin önemli olduğunu hızlı bir şekilde bulma ihtiyacını vurgular. Bu, kullanıcının sorunlarıyla yüzleşmesine, sistemi büyük ölçüde yönlendirmesine ve kontrol etmesine olanak tanır.
Bununla birlikte, pratikte, DSS’lerin çoğunluğu temelde yapılandırılmış durumlarda kullanılıyor gibi görünmektedir. Bu, bazı gelişmelerde bulunan, desteklemeye çalıştıkları sorunlara nesnel gerçekler olarak bakma eğiliminden kaynaklanmaktadır.
Yani, sorunun sahibi tarafından özel bir şekilde algılanması (yani zihinsel bir kurgu) yerine, ele alınması gereken belirli sorunla ilgili keşfedilebilecek gerçeklerin olduğu varsayılmaktadır. Sonuç olarak, destek sistemleri problem sahibinin problemi algılamasından ziyade tasarımcının problemi algılamasına göre tasarlanma eğilimindedir.
Bu nedenle, tanımları gereği, tasarımcının soruna ilişkin görüşü ile sorun sahibinin soruna ilişkin görüşü arasında kabul edilebilir bir eşleşme olasılığının nispeten yüksek olduğu (örneğin, rapor yazma gibi rutin sorunlarla ilgili) açıklanmış durumlarda kullanılırlar.
bilgisayar destekli çizim (autocad) bilgisayar destekli proje çizimi megep. Bilgisayarlı Elektrik Tesisat Projeleri çizimi pdf Bilgisayarlı Elektrik Tesisat Projeleri Çizimi Sorumluluk SINAVI tübitak 2204-a proje örnekleri tübitak proje-ornekleri pdf TÜBİTAK projesi Örnekleri www.tubitak.gov.tr projeler