İLERİ MÜHENDİSLİK – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
İLERİ MÜHENDİSLİK
Resmi ve yarı resmi teknikler, yazılım geliştirme süreçlerinde tamamlayıcı roller oynayabilir. Bu entegrasyon hem grafiksel hem de biçimsel belirleme teknikleri için faydalıdır.
Bir yandan, yarı biçimsel teknikler, özellikle grafiksel görünüm iyi araçlarla desteklendiğinde, belirtim sürecinin üretkenliğinde büyük bir farka izin vererek, dil yapılarını görselleştirme yeteneğine sahiptir. Öte yandan biçimsel özellikler, uygulama öncesi kesin ve analiz edilebilir bir yazılım belirtimi üretmemize ve yarı otomatik ileri mühendislik süreçlerini tanımlamamıza olanak tanır.
Favre, Martinez ve Pereira, UML statik modellerinin mühendisliğini yapmak için titiz bir süreç önermektedir. UML’den koda giden yolda son adımlara vurgu yapılır. Bu yaklaşımın temeli, yeniden kullanılabilir bileşenlerin yapılandırılmış koleksiyonlarını tanımlamak için GSBLoo cebirsel dili ve SpReIm modelidir.
GSBLoo dili, UML’nin yapılandırma mekanizmaları dikkate alınarak tanımlanmıştır. Bu dil ilişki merkezlidir, yani farklı türde UML ilişkilerini (bağımlılık, ilişkilendirme, toplama ve kompozisyon) özellikleri geliştirmek için ilkel olarak ifade eder. GSBLoo, sistem geliştiğinde çeşitli düzeyler arasında tutarlılığı korumayı kolaylaştıracak spesifikasyon yapısındaki UML modellerinin yapısının izini sürmemizi sağlar.
SpReIm modeli, cebirsel özellikleri ve nesne yönelimli kodu bütünleştiren, yeniden kullanılabilir bileşenlerin yapılandırılmış koleksiyonlarını tanımlamamızı sağlar. Davranışı somut uygulamalarla bütünleştirirken soyut bir şekilde tanımlamak için cebirsel biçimciliğin gücünden yararlanır.
Bir bileşen, tamamlanmamış cebirsel belirtimleri, eksiksiz cebirsel belirtimleri ve nesne yönelimli kodu bütünleştiren üç soyutlama düzeyinde tanımlanır.
Özel bir yeniden kullanılabilir bileşen, İlişkilendirme’dir. Tür, derece, gezilebilirlik ve çokluğa göre sınıflandırılan birliklerin bir taksonomisini tanımlar. İlk düzey, GSBLoo ve OCL kullanan ilişkilendirmelerin tamamlanmamış belirtimlerinin bir hiyerarşisini tanımlar. Bu seviyedeki her yaprak, ikinci seviyedeki alt bileşenlere karşılık gelir.
Gerçekleştirme alt bileşeni, cebirsel özelliklerin bir ağacıdır: kök en soyut tanımdır, iç düğümler kökün farklı gerçekleştirmelerine karşılık gelir. Örneğin, “ikili, çift yönlü ve çoktan çoğa” ilişkilendirme için, hashing, diziler veya ağaçlar yoluyla farklı gerçekleştirmeler ilişkilendirilebilir. Bu alt bileşenler, Eiffel kütüphanelerinin cebirsel özelliklerinden başlayarak gerçekleşmeleri belirtir.
Uygulama seviyesi, gerçekleştirme seviyesinin her bir yaprağını Eyfel’deki farklı uygulamalarla ilişkilendirir. Uygulama alt bileşenleri, ilişkilendirmelerin ve toplamaların nasıl uygulanacağını ifade eder.
Örneğin, “bire bir” çokluğu olan çift yönlü bir ikili ilişkilendirme, ilgili nesneye bir referans içeren her ilişkili sınıfta bir nitelik olarak uygulanacaktır. Aksine, ilişkilendirme “çoktan çoğa” ise en iyi yaklaşım, ilişkilendirmeyi her örneğin bir bağlantıyı ve niteliklerini temsil ettiği farklı bir sınıf olarak uygulamaktır.
Bileşenin yeniden kullanımı, yeniden kullanma işleçlerinin uygulanmasına dayanır: Yeniden Adlandır, Gizle, Genişlet ve Birleştir. Bu operatörler, bileşenlerin üç seviyesinde tanımlanmıştır.
Şekil 1, dönüşüm sürecinin ana adımlarını göstermektedir. UML sınıf diyagramlarından başlayarak, GSBLoo önceden tanımlanmış kitaplığında zaten mevcut olan yeniden kullanılabilir şemalar ve bileşenler örneklenerek tamamlanmamış bir cebirsel belirtim oluşturulabilir. OCL spesifikasyonlarını analiz ederek, GSBLoo spesifikasyonuna dahil edilecek aksiyomları türetmek mümkündür.
OCL’de yazılan ön koşullar, GSBLoo’da ön koşullar oluşturmak için kullanılır. Son koşullar ve değişmezler, GSBLoo’da aksiyomlar oluşturmamıza izin verir. Böylece, eksik bir spesifikasyon yarı otomatik olarak oluşturulabilir. GSBLoo belirtiminin eksiksiz bir cebirsel belirtim ve kod olarak iyileştirilmesi, SpReIm bileşenlerinin bir kitaplığına dayanmaktadır.
İleri konveyör
İleri Mühendislik Çalışmaları ve Teknolojileri Dergisi
EJRND Dergisi
MESH Yazılım TEKNOLOJİ
Mühendislik Dergisi
Tekno Dergi
Bilim dergileri
Mesh nedir Mühendislik
Daha sonra GSBLoo spesifikasyonlarının nesne yönelimli koda dönüştürülmesi gerekir. Eyfel kodu kademeli olarak oluşturulur. İlk olarak, ilişkilendirmeler ve işlem imzası çevrilir. OCL ve GSBLoo’dan, buluşsal yöntemler uygulayarak Eyfel ve/veya özellik uygulaması üzerine sözleşmeler oluşturmak mümkündür.
İlişkilendirmeler, İlişkilendirme bileşeninde bulunan şemaların somutlaştırılmasıyla dönüştürülür. Önerilen dönüşümler, özellikler ve kod arasındaki bütünlüğü korur. Yazılım geliştiriciler, sistem özelliklerinde bakım ve geliştirme yapabilir, ancak uygulamalarda yapamaz.
Yeni ve verimli bir uygulama üretmek için spesifikasyon seviyelerindeki değişiklikler tekrar uygulanmalıdır. Dönüşümlerin çoğu geri alınabilir, bu da yazılım geliştirmede büyük esneklik sağlar. Önerilen dönüşümlerin tümü otomatikleştirilebilir; izlenebilirliğe izin verirler ve mevcut UML CASE araçları tarafından desteklenen yinelemeli ve artımlı yazılım geliştirme süreçlerine entegre edilebilirler. İleri mühendislik sürecinin ayrıntılı bir açıklaması Favre, Martinez ve Pereira’da bulunabilir.
UML, hem endüstride hem de akademide kullanımlarından elde edilen içgörülerin bir sonucu olarak gelişiyor. UML’nin evrimi, kullanıcı topluluğu tarafından yönlendirilen büyük bir çaba gerektirir.
Mevcut UML 1.5 üst modeli, yeniden yapılandırılmış tasarım modelleri, çeşitli tasarım görünümleri ve uygulamalar arasındaki tutarlılığı korumak için yetersizdir. UML sürüm 2.0’a geçtiğinden bu durum gelecekte değişebilir.
Şu anda OMG, kod odaklı yazılımdan MDA tabanlı yazılım geliştirme tekniklerine geçişi desteklemektedir. Birçok araç MDA ile uyumlu olduğunu iddia ediyor. Mevcut MDA tabanlı araçlar, PIM’den PSM’ye ve PSM’den koda karmaşık dönüşüm sağlamamaktadır.
Bugüne kadar, PIM ve kod arasında ileri mühendisliği ve kısmi gidiş-dönüş mühendisliğini destekleyebilirler. Ancak, standartlara dayalı tam bir gidiş-dönüş mühendisliğinin gerçekleşmesi muhtemelen birkaç yıl alacaktır (birçok yazar bu konuda şüphecidir).
Şu anda UML CASE araçlarında bulunan teknikler, iş modelleri oluşturmak için çok az destek sağlıyor.
MDA paradigmasındaki gelişmeler ışığında, daha akıllı bir iş yapan yeni UML araçları türleri ortaya çıkabilir. Yeni nesil araçların, yazılım sistemlerinin davranışını iş modelleri açısından tanımlayabilmesi ve bunu dağıtık ortamda yürütülebilir programlara çevirebilmesi muhtemeldir.
Sonuç
Kod oluşturmayı kolaylaştıran çok sayıda UML CASE aracı mevcuttur. Ne yazık ki, bu araçlarda mevcut olan mevcut teknikler, gidiş-dönüş mühendisliği için çok az otomasyon sağlamaktadır. UML’nin resmileştirilmesi bu sorunların üstesinden gelinmesine yardımcı olabilir. Bu doğrultuda UML statik modellerini koda dönüştürmek için titiz bir süreç tanımlandı. Yarı biçimsel gösterimlerin cebirsel özelliklerle bütünleştirilmesine dayanır.
Dönüşümler, yeniden kullanılabilir şemalardan oluşan bir kitaplık ve UML yapılarının cebirsel özelliklere ve Eyfel’e adım adım çevrilmesine izin veren bir dönüşüm kuralları sistemi tarafından desteklenir. Tüm UML model bilgileri (sınıflar, ilişkilendirmeler ve OCL kısıtlamaları), uygulama etkileri olan spesifikasyonlarda tersine çevrilir. Özellikle farklı türdeki UML çağrışımlarının Eiffel’e dönüşümü analiz edilmiştir.
Bu araştırma hala gelişmektedir ve UML’nin yeni sürümlerine ve MDA paradigmasına uyması için ek sorunların ele alınması gerekecektir.
Bilim dergileri EJRND Dergisi İleri konveyör İleri Mühendislik Çalışmaları ve Teknolojileri Dergisi Mesh nedir Mühendislik MESH Yazılım TEKNOLOJİ Mühendislik Dergisi Tekno Dergi