Sistem Geliştirme Metodolojisi – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
Sistem Geliştirme Metodolojisi
Sistem geliştirme metodolojisi, burada bir bilgi sistemi geliştirme sürecini yapılandırmak, planlamak ve kontrol etmek için kullanılan çerçeveyi ifade eder. Çoğu model dört ana kategoriden birine yerleştirilebilir: doğrusal, yinelemeli, paralel veya çevik.
(1) Doğrusal Modeller
Sistem geliştirme metodolojisini modeline kadar takip ederken, diğer yazarlar Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsünün (SDLC) esasen 1970’lerde, kuruluşların daha iyi olma ihtiyaçlarına yanıt olarak geliştiğini öne sürüyorlar. projeleri organize edin, planlayın, programlayın ve kontrol edin.
SDLC iki ilkeye dayanmaktadır: projeleri aşamalara bölmek ve kontrolü sürdürmek için yazılı belgeler ve onaylar kullanmak. Döngüdeki kesin aşamalar bir yazardan veya kuruluştan diğerine farklılık gösterse de, bunlar genellikle şu çizgiyi takip eder: ilk araştırma, fikir veya fizibilite çalışması; Gereksinim tanımı; Sistem tasarımı; kodlama, birim testi, entegrasyon ve sistem testi; uygulama; ve devam eden sistem bakımı.
Fazlar arasında bir miktar örtüşme ve sıçramaya izin veren Şelale modeli, SDLC’nin bu tür kontrolü biraz gevşeten bir varyasyonudur.
SDLC’deki diğer bir varyasyon, sistem kalite güvencesini vurgulayan V Modelidir. Bu modelde, aşamalar bir tür V şeklinde birleştirilir; örneğin, V’nin sol ayağındaki sistem tasarımı, sağ ayağındaki sistem testiyle ve sol ayağındaki gereksinim tanımı ve kabul testi ile eşleştirilir.
(2) Yinelemeli Modeller
Prototip oluşturma, kullanıcıların sistemlerinin küçük ölçekli bir modeliyle çalışmasına, üretimde nasıl çalışabileceğini deneyimlemesine ve gereksinimlerini karşılayana kadar değişiklik talep etmesine olanak tanıyan yinelemeli bir süreçtir. Belirtildiği gibi, “Prototip oluşturma, kullanıcıya mümkün olan en erken zamanda deneysel amaçlar için geçici bir sistem sağlayarak, birçok kullanıcının bilgi ihtiyaçlarını belirleyememesine ve sistem analistlerinin kullanıcının ortamını anlama güçlüğüne hitap eder.”
Prototip metodolojisinin olgunluğu, daha ileri bir yinelemeli geliştirme modeli olan Hızlı Uygulama Geliştirmeye (RAD) yol açtı. RAD metodolojileri, öncelikle yinelemeli prototipleme, aktif kullanıcı katılımı ve bilgisayarlı geliştirme araçlarının kullanımı yoluyla yüksek kaliteli sistemleri hızlı bir şekilde üretmeyi amaçlar.
Orijinal olarak geliştirilen Spiral model, proje riskini en aza indirmeye odaklanan yinelemeli bir yaklaşımdır. Spiral etrafındaki her yolculuk dört temel kadranı kat eder: (1) bu yinelemenin amaçlarını, alternatiflerini ve kısıtlamalarını belirleyin; (2) alternatifleri değerlendirmek; riskleri belirlemek ve çözmek; (3) bu yinelemeden çıktıları geliştirin ve doğrulayın; ve (4) bir sonraki yinelemeyi planlayın.
Daha yeni çalışmalar, her döngünün en başında paydaşların ve kazanma koşullarının belirlenmesini gerektiren ve döngüyü inceleme ve taahhütle sonlandıran genişletilmiş bir Spiral görüşünü yansıtıyor.
Bu daha geniş görünümü, unsurlarını birleştiriyor. Teori W’ye göre, yazılım proje yöneticisinin birincil işi, projenin tüm paydaşlarının kazanan olmasını sağlamaktır.
(3) Paralel Modeller
Paralel modeller, bazı reklam ajansları tarafından müşterileri için mümkün olan en iyi sunumu mümkün olan en kısa sürede üretmek için rekabet baskısı altındayken kullanılanlara benzer. Reklam ajansının “üç yaratıcı kompozisyonu”, bir Web sitesinin üç yaratıcı uygulaması haline gelir.
Paralel modellerde, farklı kişiler veya ekipler tarafından aynı anda farklı yaklaşımlar denenmekte ve ardından proje ilerledikçe daha az verimli yollar budanmaktadır. Proje başlangıcında alternatif yollar eş zamanlı olarak izlenebilir veya proje kritik noktalara geldiğinde yeni alternatif yollar devreye alınabilir. Alternatif bir yol modeli, proje ilerledikçe birden çok yol ve budama oluşturur.
Çevik yazılım geliştirme metodolojisi
Sistem geliştirme Modelleri
Agile metodolojisi
Lean metodolojisi
Yapım metodolojisi
Proje metodolojisi Nasıl yazılır
Scrum Metodolojisi
Yazılım geliştirme Modelleri
(4) Çevik Geliştirme Modelleri
1990’ların sonlarında ve 2000’lerin başlarında, çoğu geliştirme için daha hafif, daha hızlı, daha esnek ve duyarlı bir yaklaşım yaratmayı amaçlayan çeşitli yeni metodolojiler ortaya atıldı. Ekstrem Programlama kullanıcı gereksinimleri, dizin kartlarında belirtilmiştir ve programcılar, bir bilgisayar iş istasyonunu paylaşan iki geliştirici ile çiftler halinde çalışır.
Kötü kod, kırılma adı verilen bir süreçle düzenli olarak ayıklanır. İlk araştırmalar, ikili kodlamanın başlangıçta daha az üretkenliğe yol açtığını, ancak çiftlerin daha az kusurla kod yazdığını göstermiştir.
Uyarlanabilir Yazılım Geliştirme, karmaşık ve hızla değişen bir ortamda çalışabilen esnek bir ekip geliştirmeyi vurgular. Uyarlanabilir geliştirme, Hızlı Uygulama Geliştirme tekniklerini daha büyük, daha karmaşık projelere uygulama girişiminden doğdu.
Uyarlanabilir geliştirme döngüsü üç ana aşamadan veya aşamadan oluşur: (1) spekülasyon (proje görev bildirimi, başlangıç gereksinimleri ve döngü planı); (2) işbirliği (sistem bileşenlerinin eşzamanlı olarak geliştirildiği ve teslim edildiği kısa döngüler); ve (3) öğrenmek (çalışmayı ve ekibin performansını gözden geçirmek.)
MODELİN BELİRLİ PROJELERE UYGULANMASI
Çeşitli geliştirme metodolojileri ile organizasyonel, proje ve ekip değişkenleri arasındaki ilişkileri gösteren bir geliştirmedir. Bunlar arka plan bölümünden itlaf edildi.
Bir kuruluş, modeli tüm kuruluş, proje ve ekip değişkenlerini göz önünde bulundurarak belirli bir projeye uyguladığında, modelin herhangi bir metodoloji ile mükemmel bir şekilde uyum sağlaması olası değildir.
Bu noktada, proje lideri, kendi projesine uygulandığında bu modelin sınırlamalarının farkında olarak, birbirine çok yakın bir metodoloji modeli seçebilir. Örneğin, yenilikçi bir Web Bilgi Sistemi, proje ekibinin deneyim eksikliği dışında çevik bir yöntemle uyumlu olabilir.
Modeli kullanarak, proje lideri bu tutarsızlığı belirleyebilir ve telafi etmek için önceden planlar yapabilir. Bu tür planlar, örneğin ekip oluşturma egzersizlerini, mentorluğu, haftalık durum toplantılarını ve beceri geliştirme eğitimini içerebilir.
Alternatif olarak, açıkça en uygun olan tek bir metodoloji olmadığında, proje lideri organizasyona, projeye ve takım değişkenlerine en etkili şekilde hitap eden bu modellerin çeşitli yönlerini birleştirerek kendi “en iyi uygulamasını” yaratmayı seçebilir.
Tarihin farklı dönemlerinde çeşitli geliştirme metodolojileri ön plana çıkmıştır. 1970’lerde doğrusal modelini önerdi. Yinelemeli geliştirme, 1980’lerde geniş çapta tartışıldı. Paralel modeller 1990’ların başında popülerdi. Çevik geliştirme 1990’ların sonunda ortaya çıktı.
Şu anda, çeşitli çevik yöntemler revaçta. Her yeni metodoloji ortaya çıktıkça, savunucuları onun erdemlerini benimsemiştir. Zamanla, her metodolojinin sınırlamaları da bilinir hale geldi.
Burada sunulan model, her metodolojinin hem avantajlarını hem de sınırlamalarını kabul etmektedir. Yeni metodolojiler ortaya çıkmaya devam ettikçe model, proje yöneticilerine bu ortaya çıkan metodolojileri organizasyonlarına, ekiplerine ve projelerine uygun bir şekilde dahil etmeleri için bir yol sağlar.
Agile metodolojisi Çevik yazılım geliştirme metodolojisi Lean metodolojisi Proje metodolojisi Nasıl yazılır Scrum Metodolojisi Sistem geliştirme Modelleri Yapım metodolojisi Yazılım geliştirme Modelleri