Web İstemcileri – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
Web İstemcileri
Web istemcileri, proxy’ler ve sunucular arasındaki iletişim için kullanılan protokol, Hiper Metin Aktarım Protokolüdür (HTTP). HTTP, güvenilir aktarımlar, akış kontrolü ve tıkanıklıktan kaçınma için İnternette kullanılan en yaygın protokol olan TCP/IP üzerinde çalışır.
Bir bağlantıyı başlatmak için, TCP istemciden sunucuya özel bir paket (SYN) gönderir ve sunucu bir onayla yanıt verir. Bağlantıyı başlattıktan sonra, bir sayfa istemek için, istemcinin sunucuya ek bir mesaj göndermesi ve yanıt beklemesi gerekir. HTTP’nin ilk versiyonunda, bu dört adımlı prosedür, bir sayfanın resimler veya apletler gibi tüm bireysel nesneleri için ayrı ayrı yer almak zorundaydı.
Gereken gidiş-dönüş sayısını azaltmak için kalıcı bağlantılar, yani bir dosya alındıktan sonra açık kalan bağlantılar önerildi. Kalıcı bağlantılar, bir istemcinin bağlantı başlatma gecikmesiyle yalnızca bir kez karşılaşarak bir Web sayfasının tüm bileşenlerini getirmesine izin verir.
Çok adımlı anlaşmaya ek olarak, yavaş başlatma, TCP’nin Web aktarımları bağlamında olumsuz etkileri olan başka bir özelliğidir. Adından da anlaşılacağı gibi, yavaş başlatmalar, yeni oluşturulan TCP bağlantılarının verileri çok yavaş iletmesini gerektirir ve daha fazla ilettikçe verimi artırırlar.
Akış kontrolünün ve tıkanıklıktan kaçınmanın gerekli olduğu genel durumda, bu teknik çok verimlidir. Çoğu belge birkaç kilobayt uzunluğunda olduğu için çoğunluğun kısa ömürlü olduğu Web aktarımları söz konusu olduğunda, yavaş başlatma, yavaş aktarıma dönüşür.
Bu sorunların üstesinden gelmek için HTTP/1.1 tanıtıldı. Bu yeni sürüm, diğer iyileştirmelerin yanı sıra kalıcı bağlantıları destekler ve önceki sürümden önemli ölçüde daha iyi performans gösterdiği görülmüştür.
Ağır yüklü Web önbelleğe alma sistemlerinde, disk G/Ç önemli bir darboğaz haline gelebilir çünkü diskler ana bellekten önemli ölçüde daha yavaştır ve geleneksel dosya sistemleri Web trafiğini işlemek için optimize edilmemiştir.
Bu ek yükü azaltmak için, özel amaçlı bir dosya sisteminin kullanılmasını önerdi ve dosya oluşturma, silme ve erişim yükünü azaltan özel amaçlı depolama politikalarının kullanılmasını önerdi. Bu tür politikalar, dosya yerleşimi ile ilgili kararlar alırken Web erişim modellerini dikkate alır.
Örneğin, çoğu durumda, bir Web sayfasının HTML metni ve sayfanın katıştırılmış nesneleri (resimler gibi) birbiri ardına istenir. Bu nesneleri diskte birbirine yakın dosyalara veya aynı dosya içinde komşu konumlara yerleştirerek, hem okuma hem de yazma neredeyse sıralı disk bloklarına erişecek ve önemli bir performans artışı sağlayacaktır.
Ek olarak, özel bir dosya sistemi, performansı artırmak için meta verileri tutmaktan kaçınabilir veya herhangi bir disk G/Ç gerçekleştirmeden önbelleğe alınmış nesneleri hızlı bir şekilde tanımlamak için bellek içi veri yapılarını kullanabilir.
Diske erişim için kullanılan yöntem ne olursa olsun ve depolama alanı ne kadar büyük olursa olsun internetin tamamını depolamak mümkün değildir. Bu nedenle, hangi belgelerin önbellekte tutulacağına ve önbellek dolduğunda hangilerinin değiştirileceğine karar vermek için bazı teknikler olmalıdır.
Her biri en değerli belgeleri önbellekte tutmaya çalışan çeşitli algoritmalar önerilmiştir. Bir belgeye bir değer atamak için çoğu algoritma, erişim yeniliği, erişim sıklığı, belge boyutu ve getirme gecikmesi gibi bir veya daha fazla parametreyi hesaba katar ve en düşük değere sahip belgeleri çıkarmaya çalışır.
Değiştirme ilkesinin etkinliği İsabet Oranı (HR) ve Bayt İsabet Oranı (BHR) ile ölçülür. HR, proxy’den sunulan isteklerin yüzdesidir ve BHR, önbellekten sunulan baytların yüzdesidir.
En Az Son Kullanılan (LRU) algoritması, sanal bellek sayfalama sistemlerinde zaten bilinen ve kullanılan bir değiştirme ilkesidir. Bir önceki talepten bu yana geçen süre arttıkça bir dosyanın tekrar istenme ihtimalinin önemli ölçüde düştüğü gerçeğinden yola çıkarak, yeni bir dosya için yer gerektiğinde en az kullanılan belgeyi değiştirmeye çalışır.
SIZE algoritması, büyük dosyaları en az değerli olarak kabul eder ve bu nedenle daha küçük birkaç dosyaya yer açmak için en büyük belgeyi kaldırır. Küçük dosyaların yüksek popülaritesi nedeniyle, SIZE en iyi değiştirme algoritmaları arasındadır.
Kullanım sıklığından yararlanan En Az Sık Kullanılan (LFU) algoritması, en az sayıda kullanılmış belgeleri çıkarır. Bu algoritma, birçok erişim modeli için LRU’ya benzer şekilde çalışabilse de, ana dezavantajı, bir zamanlar popüler olan ancak artık popüler olmayan belgeleri (eski gazete makaleleri gibi) çıkarmamasıdır.
İstemci Ne demek
İstemci ne demek LoL
VALORANT istemci
İstemci güncelleme
Sunucu ve istemci Nedir
Web istemcisi
LoL İstemci
Sunucu ve istemci Arasındaki fark
Bu sorunla başa çıkmak için, Dinamik Yaşlanma özellikli LFU olan LFU-DA’yı sundu. Varyasyonları, bir belgenin eskiliğini hesaba katar ve böylece hem HR hem de BHR açısından mevcut çoğu algoritmadan daha iyi performans göstermeyi başarır. Daha da yüksek verimlilik elde etmek için araştırmacılar, farklı boyutları birleştiren algoritmalar geliştirdiler.
Örneğin En Düşük Göreceli Değer, her belgeye yaşına, popülerliğine ve boyutuna göre hesaplanan bir değer atar ve en düşük değere sahip olanı değiştirir. Hibrit, bir belgenin değerini hesaplamak için içerik sağlayıcıya giden bant genişliği ve bağlanma süresi gibi daha da fazla parametreyi hesaba katar ve hem İK hem de gecikme azaltma açısından çoğu geleneksel algoritmadan daha iyi performans gösterdiği gösterilmiştir.
Son olarak, tümü aynı temel fikir altında çalışan, ancak farklı hedefler için optimize edilmiş bir değiştirme ilkeleri ailesinden oluşan GreedyDual-Size önerildi. Bu nedenle, bir önbelleğin ulaşmak istediği hedeflere bağlı olarak GreedyDual-Size, HR’yi en üst düzeye çıkarmak veya ortalama indirme gecikmesini en aza indirmek veya ağ trafiğini azaltmak için yapılandırılabilir.
Yenileri için yer açılması gerektiğinde belgeleri çıkarmanın yanı sıra, bir proxy’nin önbelleğinin tutarlılığını korumak için artık geçerli olmayan belgeleri silmesi gerekir. En yaygın önbellek tutarlılık mekanizmaları, yaşam süresi (TTL) alanları, istemci sorgulama ve geçersiz kılma protokolleridir.
TTL aslında bir belgenin mevcut kopyasının ne kadar süreyle geçerli olacağının bir tahminidir. Bu yaklaşım, periyodik olarak değişen haber makalelerinde olduğu gibi bu bilgilerin bilindiği durumlarda çok yararlı olsa da, tahmin çok ihtiyatlı ise bant genişliğinin boşa harcanmasına veya TTL’nin değeri çok büyükse önbellek tutarsızlığına yol açabilir.
Uyarlanabilir TTL, belgenin yaşını dikkate alarak daha iyi bir tahmin bulmaya çalışır. İstemci yoklamasında, her belge istendiğinde, önbellek orijinal sunucuya bir if-modified-since (IMS) isteği gönderir.
Sonuca göre, dosyanın geçerliliği kanıtlanır ve önbellek tarafından sunulur veya yeni sürüm getirilir. Talep edilen her belge için sunucuya bir IMS gönderildiğinden, bu yaklaşım çok sayıda kontrol mesajı üretir. Her iki tekniğin avantajlarından yararlanmak için kalamar (SQUID), sunucuya bir IMS doğrulama isteğinin ne zaman gönderileceğine karar vermek için uyarlanabilir bir TTL ilkesi kullanır.
Geçersiz kılma geri aramaları, orijinal sunucunun belgelerinin bir kopyasına sahip proxy’leri takip ettiği ve belgeler değiştiğinde onlarla iletişim kurduğu bir yaklaşımdır. Geri aramalar, ağı kontrol mesajlarıyla doyurmadan güçlü bir tutarlılık sağlar, ancak gizlilik ve güvenlik endişelerini artırır.
İstemci güncelleme İstemci Ne demek İstemci ne demek LoL LoL İstemci Sunucu ve istemci Arasındaki fark Sunucu ve istemci Nedir Valorant istemci Web istemcisi