BT’de Proje Yönetim Modelleri – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
BT’de Proje Yönetim Modelleri
Resmi verimlilik prosedürlerinin uygulanması BT projelerinde oldukça yenidir. BT proje yönetimindeki en iyi uygulamalarla ilgili farklı yaklaşımlar vardır.
Şirketlerde bulunan yönetimsel davranışa dayalı olarak BT proje geliştirme sürecindeki olgunluk düzeylerini belirler. Süreç olgunluğunun temel kavramları, geliştirme yönetimi sürecinin evrimsel olduğu inancından kaynaklanmaktadır. Paulk, Weber ve Curtis (1995), gösterildiği gibi olgunlaşmamış ve olgun örgütler arasındaki ayırt edici özellikleri tanımlar.
YETENEK OLGUNLUK MODELİ
CMM, Carnegie Mellon Üniversitesi Yazılım Mühendisliği Enstitüsü SEI tarafından geliştirilmiştir ve her biri kilit süreç alanları için bir dizi yapısal gereksinime karşılık gelen beş olgunluk seviyesi sunar.
Her proje benzersiz olsa da, diğer projelerde uygulanmak üzere bir süreç içinde organize edilebilir. BT proje yöneticileri bir “metodoloji” uygularlardı, yani bir sistem geliştirmek için izlenecek adımları belirlerlerdi. Diğer bir tekil özellik, CMM modelinde tanımlandığı gibi, en üst olgunluk seviyesi olan Seviye 5’te, geliştirme yöntemlerinde ve değişen sürecin yönetiminde sürekli iyileştirmeler talep eden dinamik teknoloji atılımlarıdır.
CMM ikinci seviyesi tutarlı bir proje yönetim yapısına sahiptir ve bu seviyenin amacı projeleri zamanında teslim etmektir. Bunu gerçekleştirmek için, modelin çaba ve boyut tahmini, güçlü süreç kontrolü (teknik kişiler ve yöneticiler arasında periyodik toplantılar gibi) ve proje durumunu daha net bir şekilde gösterecek çeşitli önlemler gibi ulaşılması gereken birkaç noktası vardır.
CMM, bu tür bir analizi gerçekleştirmek için tasarlanmadığı için dahili metodolojilerin değerlendirilmesi için yeterli bir referans değildir. ISO 15504, belirli süreçlerin olgunluk düzeyini değerlendirmek için daha uygun bir model olarak standart SPICE projesini önermiştir.
CMM olgunluk seviyesi, gerçekleştirilmesi gereken bir dizi süreci belirtirken, ISO 15504 her bir süreç için olgunluk seviyeleri belirler: Seviye 0—Eksik; Seviye 1— Yapıldı; Seviye 2—Yönetilen; Seviye 3—Kuruldu; Seviye 4—Öngörülebilir; Seviye 5—Optimize etme.
Bu, farklı bir CMM yaklaşımıdır, çünkü bir organizasyon bir olgunluk düzeyi gerçekleştirmez, ancak bir olgunluk profiline sahiptir: her belirli süreç için bir olgunluk düzeyi ölçülür.
Bu yeni yaklaşım, organizasyon perspektifi için çok faydalıdır, çünkü bir kişi, süreçlerinin güçlü ve zayıf noktalarını kolayca ölçebilir ve iyileştirme faaliyetlerini planlayabilir. Ayrıca, gerçekleştirilen süreçler önceden tanımlı olduğundan, şirketler açısından aşamalı seviyeleri anlamak daha kolaydır.
ISO 15504 standardında tanımlanan SPICE yaklaşımı ilk olarak 1995’te yayınlanan Sistem Mühendisliği için CMM’yi etkilemiş ve daha yakın zamanda 2002’de yayınlanan CMM I’i etkilemiştir. Entegrasyon modeli olan CMM-I iki boyutta geliştirilmiştir: kapsam boyutu ve değerlendirme boyutu.
Kapsam boyutunda bu yeni model, yayınlanmış diğer modelleri bünyesine katmış ve orijinal yazılım CMM’de olduğu gibi sadece yazılımları değil, diğer mühendislik alanlarını da kapsayan tüm proje faaliyetlerini kapsamıştır. Değerlendirme boyutunda, CMM-Il her iki yaklaşımı da içeriyordu: geleneksel (aşamalı CMM olarak adlandırılır) ve olgunluk profili (sürekli CMM olarak adlandırılır).
Sürekli CMM-I gösteriminin ISO/IEC 15504 standardı ile uyumlu olduğunu gösterir. CMM-I (ve CMM yazılımı), olgunluk seviyesinin kurumsal bir özellik olduğunu ve ilgili profesyonellerden bağımsız olduğunu düşünür. Günümüzde, Savunma Bakanlığı (DoD) tarafından desteklenen CMM-I modellerinin benimsenmesine yönelik güçlü bir eğilim vardır; bu arada ISO standartları daha az kullanılmaktadır.
PROJE yönetim modelleri s modeli
Proje yönetim Metodolojileri
Proje yönetim Metodolojisi PDF
Proje yönetim Süreçleri
Proje yönetim teknikleri
Geleneksel proje yönetimi
Proje Metodolojileri
Proje Yönetim metodolojisi Nedir
PROJE YÖNETİM MODELLERİ
Proje yönetimi, rekabet senaryosunda önemli bir rol oynar ve 90’larda metodoloji statüsüne ulaştı. Proje Yönetim Enstitüsü-PMI tarafından önerilen, PMBoK adlı model, proje verimliliğini yönetmek, kapsam beklentilerini ve dokuz temel alanda mevcut kaynakları dengelemek için bir çerçeve sağlar.
Bununla birlikte, PMBoK çerçevesi, CMM’den yazılım mühendisliği yeteneklerine kadar proje yönetimi kabiliyeti için standart bir kıyaslama sağlayamaz. Yetenek Olgunluk Modelini proje yönetimine genişletmek için, bir Proje Yönetim Olgunluk Modeli (PMMM) önermektedir.
PMMM birçok açıdan CMM’den farklıdır, ancak bu çerçeve aynı zamanda bir kuruluşun olgunluk modeli boyunca ilerlemesini ölçmek için kıyaslama araçlarını da sunar ve olgunluğa ulaşmak için beş gelişme düzeyini detaylandırır.
CMM ve PMMM arasındaki terminoloji farklılıklarını vurgulamak önemlidir; bu, her iki model de aynı organizasyonun BT alanında uygulandığında yanlış anlaşılmalara yol açabilir.
PMMM, proje yönetimi sürecindeki kilit bilgi alanlarını PMBoK’a uygun olarak ele alır ve bunları stratejik düzeyde Proje Yönetim Ofisi (PMO) ile entegre eder.
Kerzner (2000), PMMM Düzey 2, Ortak Süreçlerde, Şekil 4’te gösterildiği gibi beş aşamaya bölünebilen bir yaşam döngüsü tanımlar. Aşamalar arasında bazı eşzamanlılıkların meydana gelebileceğini not etmek önemlidir.
Embriyonik aşama, kuruluşun genellikle alt ve orta yönetim seviyeleri tarafından proje yönetiminin (PM) faydalarını tanımaya başladığı anlamına gelir.
Sonraki iki aşama, PY kavramları kabul edildiğinde ve yönetici ve hat yönetimi tarafından görünür destek ve taahhüde sahip olduğunda elde edilir.
Büyüme aşamasını en kritik aşama olarak vurgular çünkü bu aşama, Proje Yönetimi sürecinin oluşturulmasının başlangıcıdır ve her proje için farklı metodolojilerden kaçınılması gerektiği konusunda uyarır.
Son yaşam döngüsü aşaması—proje maliyet kontrolüne ve yatay muhasebeye karşı kurumsal direnç gibi çeşitli faktörler nedeniyle olgunluğa ulaşmak zordur. Bu yaşam döngüsü aşamalarının temel özellikleri vurgulanmıştır.
KALİTE SİSTEMLERİ
ISO 9000 gibi sistem modellerinin benimsenmesinin, herhangi bir sürece uygulanan bir kalite sisteminin oluşturulmasına ve sürdürülmesine odaklandığına dikkat etmek önemlidir. 2000 yılında yayınlanan ISO 9001:2000 yeni versiyonu, daha net süreç odaklı bir yaklaşıma sahip olacak şekilde tamamen yeniden yapılandırılmıştır.
Diğer ISO standartları, bu standartların yazılım alanına genel bir bakışını sunar ve bu yaklaşımın yazılım ürünleri, yazılım paketleri için kalite gereksinimleri ve yazılım yaşam döngüsü süreci gibi belirli süreçlere uygulanmasına katkıda bulunur.
ISO 9000-3 (2001), yazılım alanı için ISO 9001’in yorumlanmasına yardımcı olan bir kılavuzdur. Bu kılavuzun önceki sürümleri, ISO’nun kalite kolu olan ISO/TC/SC2 komitesi tarafından geliştirilmiştir. Bugünlerde bu ISO 9000-3 kılavuzu, bilgi teknolojisi dalı olan ISO/IEC JTC1/SC7 tarafından revize edilmektedir.
ISO 9001:2000’in yeni yapısı, bu görevi önceki sürümlere göre daha kolay hale getirdi ve BT standartları ile ISO 9001’de açıklanan ilgili kalite sistemleri arasındaki ilişkinin bir haritasını bu standarda dahil ediyor.
Örneğin, ISO 9001, kuruluşların kendi süreçlerini tanımlamaları gerektiğini belirtir ve ISO 12207, yazılım geliştirme, tedarik, satın alma ve bakımı içeren bir dizi süreç önerir.
ISO 12207’ye ek olarak, yazılım ürünleri için ISO 9126, yazılım paketleri için kalite gereksinimleri için ISO 12119 ve yazılım değerlendirmesi için ISO 15504 gibi diğer standartlara da başvurulur. Bu, kalite sistem standartlarını teknik ve özel standartlarla eşleştiren standart yapısının bir iyileştirmesi olarak kabul edildi.
Geleneksel proje yönetimi Proje Metodolojileri Proje yönetim Metodolojileri Proje Yönetim metodolojisi Nedir Proje yönetim Metodolojisi PDF PROJE yönetim modelleri s modeli Proje yönetim Süreçleri Proje yönetim teknikleri