SQL Standardı – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
Veritabanı Modellemede Yeni SQL Standardı
İlişkisel Veritabanı (RDB), veritabanı uygulamaları için tartışmasız en yaygın kullanılan depodur. 1970’lerden beri, RDB’nin kaynağı olan ilişkisel veri modelinin geliştiğine tanık oluyoruz.
İlerleme, veritabanı uygulamalarında artan ihtiyaca cevap vermeyi amaçlamaktadır. Bunlardan biri, gerçek dünya problemlerinin karmaşık yapısıyla başa çıkma gerekliliğidir. Nesneye Yönelik Veritabanı (OODB) muadili aksine, örneğin RDB, büyük yapılandırılmış nesneleri, yarı yapılandırılmış verileri vb. depolamak için olanaklara sahip değildir.
Soru, yeni sürüm Structured Query Language (SQL) sürümünün yayınlanmasıyla yanıtlanmış olabilir. Yeni SQL, birçok yeni veri türü dahil olmak üzere birçok yeni özellik sağlamıştır. SQL, ilişkisel model için veritabanı tanımlaması ve manipülasyonu için kullanıldığından, uzantı, RDB’deki modelleme yeteneğini zenginleştirmiştir.
O zaman bir sorun ortaya çıkıyor. Yeni SQL’de yeni veri türlerinin varlığı ile tüm veritabanı modelleme süreçleri değişti. Şimdiye kadar, veritabanı tasarımcıları hala RDB tasarımı ve uygulaması için geleneksel yöntemi kullanıyor. Bu yöntem, yeni veri türlerinin verimsiz ve yanlış kullanımına neden olabilir.
Bu çalışma, yeni SQL veri türlerinin veritabanı modelleme süreçlerini nasıl etkilediğini göstermeyi amaçlamaktadır. Yeni standardın getirdiği yeni fırsatları ve yeni araştırma zorluklarını vurgular.
SQL, 1970 yılında tanıtıldı ve RDB için standart dil olarak ortaya çıktı. 1992 revizyonu SQL2, tüm İlişkisel Veritabanı Yönetim Sistemi (RDBMS) ürünleri tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır.
1993 yılında, RDBMS satıcıları mevcut ilişkisel ürünlerini Nesne Yönelimli (OO) özelliklerle geliştirdikleri için yeni bir standart geliştirme girişimi başlatıldı. Mevcut standart, OO özellikleri için destek sağlamadığı için biraz eskimişti. Satıcıların çoğu, POSTQUEL, Starburst ve benzeri gibi verileri almak ve işlemek için kendi SQL dil uzantılarını oluşturdu.
Bunlar satıcıya özel dillerdir ve yine de kullanılabilecek ve tüm satıcılar tarafından kabul edilebilecek bir standart yoktur. Standardizasyon amacıyla yeni bir SQL 1999 geliştirilmiştir.
SQL 1999, “OO SQL” olarak nitelendirildi ve Oracle8 gibi çeşitli DBMS’lerin temeli haline geldi. İronik olarak, pek çok araştırmacı ve uygulayıcının birçok SQL 1999 sorunu hakkında hala çözülmemiş argümanları olduğu için, çoğu kişi SQL2’nin gelecekte hala kullanılacağına inanıyor.
Ayrıca, standardizasyon kuruluşu ANSI/ISO, SQL 1999’u gözden geçirmeye başladı ve birkaç yıl içinde yeni bir SQL4 sürümünü yayınlamayı hedefliyor. Yazma sırasında, bu sürüm hala devam eden bir çalışmadır ve herhangi bir çıkış tarihi açıklanmamıştır. SQL4, SQL 1999’a bazı özellikler ekler ve önceki sürümlerini de gözden geçirir.
Yeni SQL, karmaşık veri yapılarını barındırmak için bazı yeni veri türleri ekledi. Gerçek dünya problemlerini modellemek için çok kullanışlıdırlar. Ancak, veri tabanı modellemesi ve uygulaması üzerinde büyük etkileri vardır.
VERİTABANI MODELLEME
Veritabanı modelleme üç ana aşamadan oluşur: kavramsal model, mantıksal model ve fiziksel modeldir.
Kavramsal model düzeyinde, veritabanı tasarımcıları veritabanı kullanıcı gereksinimlerini yakalar. Bir RDB’yi modellemek için, veritabanı tasarımcıları ER, NIAM, EER, Fonksiyonel Modelleme ve benzeri gibi birçok anlamsal veri modellemeyi kullanabilir. SQL4 veri tipi uzantısı ile artık geleneksel veri modelleme kullanarak tüm özellikleri yakalayamıyoruz.
Mantıksal model, kavramsal modeli fiziksel uygulama ile ilişkilendirir. RDB’de bu aşama, kavramsal modelin mantıksal tasarıma dönüştürülmesiyle başlatılır. Anomaliler içermeyen bir dizi ilişki bulamadan önce bunu normalleştirme takip eder.
Geleneksel RDB’de, veritabanı tasarımcıları dönüştürme metodolojisine, normalleştirme kurallarına ve benzerlerine zaten aşinadır. Ancak bu mevcut tasarım basit veri türleri için geliştirilmiştir. Eski kuralların yeni SQL4 standardında tanıtılan yeni veri türlerine uygulanıp uygulanamayacağını bilmiyoruz.
Fiziksel model, veritabanının DBMS’ler kullanılarak nasıl uygulandığına bağlı olarak farklı olacaktır. Bu aşamada, DBMS seçiminde kriterler geliştirmemiz gerekmektedir. En önemli kriterlerden biri, tüm veri türü gereksinimlerini uygulama yeteneğidir.
Basit ve atomik veri tipine sahip saf RDB için, uygulama için tüm DBMS ürünleri kullanılabilir. Bu ürünler temel olarak SQL2 standardına göre geliştirilmiştir. SQL4’te birçok yeni veri türünün varlığı ile gereksinimi ve tasarımı karşılayabilecek en yeni DBMS sürümünü aramamız gerekiyor.
SQL W3Schools
SQL Ders Notları
SQL PDF Türkçe
SQL Server
SQL Notları ve Örnekleri
SQL Komutları
SQL öğrenmek
sql nasıl bir programlama dilidir?
YENİ SQL VERİ TÜRLERİ
SQL4, veri türlerini üç ana sınıfa ayırır: önceden tanımlanmış, oluşturulmuş ve kullanıcı tanımlı.
SQL 1999’dan birkaç uzantıya sahiptir, ancak saf bir ilişkisel model dili olan SQL2’den çok sayıda ek veri türü vardır. Geçerli SQL tarafından desteklenen eksiksiz veri türlerini gösterir.
Önceden Tanımlanmış Veri Türleri. Önceden tanımlanmış veya yerleşik veri türleri, orijinal SQL tarafından desteklenir. Önceden tanımlanmış olsa da, bazen kullanıcıların belirli parametreleri belirlemesi gerekebilir. Atomiktirler ve bu nedenle geleneksel ilişkisel model uygulaması için çok uygundurlar.
Yeni SQL, Boolean ve büyük nesne türü ekledi. Boolean veri türü, izin verilen “T” veya “F” değerlerine sahip bir karakter değeri kullanmak yerine doğru veya yanlış değerleri temsil etmemizi sağlar.
BLOB, birinin imzasının dijital temsili gibi çok büyük bir ikili veri parçasını tutabilir. CLOB, çok büyük, değişken boyutlu ve genellikle özgeçmiş gibi yapılandırılmamış bir karakter grubunu tutabilir.
Oluşturulan Veri Tipleri. Yapılandırılmış veri türlerinin iki kategorisi vardır: atomik ve bileşik. En son geliştirmeden, SQL4, bir atomik yapılı tipi ve üç bileşik tipi destekler.
Atomik yapılı veri tipi REF tipidir. Değeri, başka bir değere sahip bir siteyi adreslemek için kullanılabilir. İşaret edilen site, başka bir yapılandırılmış veri türü veya bir yazılan tabloda kullanıcı tanımlı tür olabilir. İlk bileşik veri türü Row’dur. Bir dizi öznitelik adları ve bunların veri türlerini içerir.
Düz bir tablo gibi tanımlandığından, tablo içindeki bir satır türü iç içe geçmiş bir tabloya benzer. Bir sonraki veri türü, sıralama semantiği ile benzer türdeki bileşik öğeleri tutabilen dizidir. Son olarak, çoklu küme, çoğaltılabilen ve sıralama semantiğine ihtiyaç duymayan bileşik öğeler içerir.
Kullanıcı Tanımlı Veri Tipleri (UDT). Bu, SQL4 tarafından sağlanan üçüncü veri türüdür ve veritabanı tasarımını en önemli şekilde etkilemiştir. Niteliklerin sayısına bağlı olarak, UDT farklı tip ve yapısal tip olarak ayrılabilir.
Farklı tip, önceden tanımlanmış tek bir veri tipinden oluşur. Davranışı, türetildiği temel türden farklıdır. Bu tipin ayırt edici özelliği, doğruluğu ve amaçlanan tip davranışını garanti eden güçlü tiplemeye bağlılıktır.
Yapılandırılmış tür, bir dizi öznitelik ve rutinden oluşur. Kullanıcıların karmaşık yapının depolanmasını ve işlenmesini tanımlamasını ve desteklemesini sağlar. Ayrıca, yapısal tip, kalıtım, toplama ve kompozisyon gibi sınıflar arasındaki daha zengin ilişkileri modellemek için kullanılabilir.
SQL Ders Notları SQL KomutlarıSQL öğrenmek sql nasıl bir programlama dilidir? SQL Notları ve Örnekleri SQL PDF Türkçe SQL Server SQL W3Schools