Sembolik Simülasyonlar – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
Sembolik Simülasyonlar
Son yıllarda artan bilgisayar yetenekleri, sembolik simülasyonların geliştirilmesine ve uygulanmasına yol açmıştır. Deneyimsel simülasyonlardan iki ana yönden farklıdırlar. İlk olarak, bir sembolik simülasyon, bir veri evreninin veya fiziksel veya biyolojik bir sistemin işleyişinin veya davranışının başka bir sistem, bir bilgisayar tarafından dinamik bir temsilidir.
Anahtar bir özellik, sembolik simülasyonların birkaç değişkenin dinamik etkileşimlerini yansıtmasıdır. Örnekler, belirli değişkenlerin nüfus, sermaye yatırımı, gıda üretimi ve kirlilik üzerindeki etkilerini tasvir eden bir nüfus ekolojisi simülasyonunu; ve operasyonel valfler, bileşenler, kıskaçlar, kadranlar, termometreler ve dijital çıktılar içeren bir buhar tesisi sistemi ve alt sistemleridir.
Deneyimsel simülasyonlarla ilgili ikinci fark, öğrenenin rolüdür. Deneyimsel simülasyon, öğrenciyi, öğrencinin işleyen bileşenlerden biri olduğu gelişen bir duruma sokar. Yani katılımcılar, eylemleri aracılığıyla, parçası oldukları toplumsal gerçeklik içindeki olayları değiştirebilir ve yönlendirebilirler. Buna karşılık, sembolik bir simülasyonla etkileşime giren öğrenci, durumun işlevsel bir unsuru değildir. Bunun yerine, öğrenci bir araştırmacı veya araştırmacı olarak işlev görür ve bir sorunu düzeltmek, gelecekteki eğilimleri tahmin etmek veya ekipman sorunlarını gidermek için değişkenler arasındaki ilişkiler hakkındaki hipotezleri test eder.
Sembolik simülasyonlarla etkileşim için gerekli olan önemli öğrenci becerileri, ilgili konu alanı bilgisi ve özel araştırma becerileridir. Yani, öğrenciler karmaşık durumlara ilişkin zihinsel modeller geliştirmede, değişkenleri sistematik olarak test etmede ve gerekirse kişinin zihinsel modelini gözden geçirmede yetkin olmalıdır. Örneğin, farklı nesil organizmaların özelliklerini karşılaştırmak için bir simülasyonla etkileşime girmek, klasik Mendel genetiğinin anlaşılmasını ve baskın ve çekinik genlerin çizilmesine yönelik stratejileri gerektirir.
Sembolik simülasyonlar, dinamik grafikler kullanan diğer iki bilgisayar tabanlı alıştırma türünden farklıdır. Biri görsellerin eşlik ettiği ayrık bir problemdir. Spesifik deneyler kümesi olan bilimde kuru laboratuvarlar olarak adlandırılan örnekler örnektir. Görsel temelli diğer egzersiz türü ise mikro dünyadır.
Matematik ve bilimde bulunan mikro dünyalar, öğeler üzerinde hareket etme veya öğeleri dönüştürme işlemlerinin eşlik ettiği öğeler ve işlemler olarak tanımlanır. Mikro dünyalar tipik olarak öğrenciler tarafından açık uçlu keşifler için kullanılır. Bir örnek, öğrencilerin kaplumbağa olarak adlandırılan sibernetik bir figürle tasarımlar oluştururken geometrik ilkeleri keşfetmelerini sağlayan LOGO’dur.
Sembolik simülasyonların bir dezavantajı, geliştirme için gereken zaman ve çabadır. Bununla birlikte, geliştirilip sahada test edildikten sonra, öğrencilerin karmaşık etkileşimleri içeren model oluşturma ve hipotez test etme becerilerini geliştirmeleri için değerli bir kaynaktırlar.
Konumlanmış Biliş
Durumlu biliş, bilginin nasıl elde edildiğine dair genel bir teoridir. Bu teori, bilginin öğrenildiği aktivite, kültür ve bağlamın önemini vurgular. Başka bir deyişle, bilginin öğrenilme şekli duruma bağlıdır veya duruma bağlıdır.
Bu teorinin temel ilkeleri, otantik bir öğrenme bağlamına veya bilginin normal olarak uygulanacağı bir bağlama olan ihtiyacı; öğrenciler arasında sosyal etkileşim veya işbirliği; ve giderek daha sofistike bir anlayış gelişimidir. Eğitim teknolojisi, otantik ortamları simüle etmek, coğrafi olarak farklı bireyler arasında işbirliğini kolaylaştırmak ve bir öğrenciyi mevcut anlayış düzeyinde karşılayan öğretim geliştirmek için fırsatlar sağlayabilir.
Modelleme ve simülasyon nedir
Simülasyon Nedir
Arena Simülasyon örnekleri
Simülasyon örneği
Sanal simülasyon Nedir
Simülasyon Testi Nedir
Ruhani simülasyon Nedir
Fabrika simülasyon örnekleri
Geleneksel Öğretme ve Öğrenme
Durumlu biliş teorisi, günümüzde eğitimin tüm seviyelerinde yaygın olan öğrenmeyle ilgili çeşitli varsayımlarla çelişmektedir. Bilginin bir durumdan diğerine kolayca aktarılabileceği fikriyle çelişir ve öğrencilerin bilgiyi okul disiplinleri arasında, okuldan günlük uygulamalara ve bunun tersi şekilde aktarmalarına yardımcı olma ihtiyacını vurgular.
Ayrıca, öğrencilerin bilginin pasif alıcıları olduğu ve öğretmenlerin bilgi sağlayıcıları olduğu fikriyle de çelişir; böylece kendi öğrenme süreçlerine aktif olarak katılan öğrencilere duyulan ihtiyacı vurgular. Son olarak, öğrencilerin boş sayfalar olduğu fikriyle çelişir ve öğrencilerin öğrenme sürecindeki ön bilgi ve deneyimlerini vurgular.
Geleneksel öğretim yöntemleri ile konumlanmış biliş arasındaki fark, bazen “know-what” ve “know-how” arasındaki fark olarak anılır. Geleneksel didaktik öğretim yöntemleri, bilmek ve yapmak arasında bir ayrım olduğunu varsayar, oysa yerleşik biliş bu iddiaya meydan okur ve ikisinin birbirinden ayrılamayacağını iddia eder. Bu ayrımın mükemmel bir örneği, kelime dağarcığı geliştirme sorununu kullanır.
Kelime bilgisi genellikle okullarda öğrencilerin sözlükteki tanımları araması ve bu kelimeleri kullanarak cümleler yazması ile öğretilir. Bu bilgi genellikle çoktan seçmeli veya boşluk doldurma testleriyle test edilir. Bu, genellikle okul yılı başına en fazla 200 kelime ile sonuçlanır ve öğrenciler kelimeleri bağlamda doğru bir şekilde uygulayamadıkları için uygulamada sıklıkla işe yaramaz. Buna karşılık, kelime dağarcığı olağan iletişim bağlamında doğal olarak gelişir ve çocuklar hayatlarının ilk on altı yılı boyunca başkalarıyla sıradan iletişim yoluyla yılda ortalama 5.000 kelime öğrenirler.
Kavramların hem konumlandırılması hem de önceki bilgilerden kademeli olarak üzerine inşa edilmesi gerektiği fikrini açıklamak için, bir araç seti olarak kavramsal bilgi metaforu yararlıdır. Bir araca sahip olmak ve onu gerektiği gibi kullanamamak tamamen mümkün olduğu gibi, çocuklar da sıklıkla uygulayamayacakları algoritmalar ve tanımlar edinirler.
Aynı araç farklı alanlardaki insanlar tarafından farklı şekilde kullanılabiliyorsa, algoritmalar ve tanımlar da öyle olabilir. Bu noktayı açıklamak için, bir marangoz ve bir marangozun keskiyi nasıl farklı kullandığını veya bir fizikçi ile bir mühendisin bir matematiksel formülü nasıl farklı şekillerde kullandığını düşünün.
Öğrencilerin kavramsal bilginin yüzeysel bir anlayışından fazlasını geliştirmeleri için, esasen uygulayıcıların yaptığı gibi araçları (veya kavramları) kullanmayı öğrenmeleri gerekir. Bu, somut yasalar, tanımlar veya algoritmalar yerine bağlamsal anlayış ve nedensel modeller aracılığıyla akıl yürütme becerilerini geliştirmek anlamına gelir; iyi tanımlanmış problemler yerine kötü tanımlanmış karmaşık problemleri tek bir doğru strateji ve çözümle çözmek; ve sabit anlamlar ve mutlak kavramlardan ziyade sosyal etkileşimlere ve derin anlayışa dayanan kavramsal bilginin çoklu anlamlarını üretmek gerekir.
Arena Simülasyon örnekleri Fabrika simülasyon örnekleri Modelleme ve simülasyon nedir Ruhani simülasyon Nedir Sanal simülasyon Nedir Simülasyon Nedir Simülasyon örneği Simülasyon Testi Nedir