UML STEREOTİPLERİ – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
İŞLEVSEL OLMAYAN GEREKSİNİMLER
UML, günümüzde yazılım sistemleri geliştirme için standart bir modelleme dili haline geldi. UML, modeller oluşturmak için grafiksel bir gösterim sunar. Ancak, esas olarak yazılım geliştirmenin işlevsel yönlerine odaklanır.
Uluslararası Standart, bir yazılım geliştirme sürecinde modellenmek üzere potansiyel olarak ilgili olan ürünlerin işlevsel olmayan özelliklerini belirlemek için bir başlangıç noktası olarak kullanılabilir. Bu standart, yazılım ürünlerinin kalite değerlendirmesinde kullanılacak kalite özelliklerini belirleyen, yazılım ürünü kalitesi için bir çerçeve sağlar.
Bir kalite modeli, çok seviyeli bir hiyerarşide alt karakteristiklere daha da rafine edilen yazılımın genel özellikleri aracılığıyla tanımlanır. Standartta işlevsellik, güvenilirlik, kullanılabilirlik, verimlilik, sürdürülebilirlik ve taşınabilirlik özellikleri hiyerarşinin en üst sıralarına yerleştirilmiştir.
Ölçülebilir yazılım öznitelikleri hiyerarşinin en altında görünür. Yazılım kalite ölçütleri, geliştiricilerin, bir yazılım sisteminin işlevsel olmayan gereksinimleri ne dereceye kadar karşıladığını ölçmesine olanak tanır. NoFun adlı bir dil, yazılım sistemlerinin işlevsel olmayan yönlerini, bileşen programlama çerçevesinde ürün düzeyinde temsil etmeye odaklanan bir gösterimdir.
Kalite özelliklerini özetlemek için ISO/IEC 9126 standardını kullanarak yazılım kalite gereksinimlerinin tanımlanması için resmi bir dildir. 1991’in önceki sürümünün yerini almasına rağmen, temel ilkeler kalır ve burada açıklanan aynı düzeni hala kullanabiliriz.
NoFun içinde resmileştirme hedefine ulaşmak için üç farklı yetenek türü sağlanır. İlk olarak, standartta farklı türdeki kavramları (özellikler, alt karakterler ve nitelikler) tanımlamak için modüller vardır. İkinci olarak, bu öznitelikler için değerler verilebilir (davranış modüllerinde) ve belirli yazılım bileşenlerine (yani, değerlendirme altındakiler) bağlanabilir. Üçüncüsü, kalite gerekliliklerini ve değerlendirme kriterlerini temsil eden ek yapılar dahil edilmiştir.
Bir kalite modelinin modüllere dağılımının bir örneği gösterilmektedir. Dört alt karakterle tanımlanan iki özellik şeklin üst kısmında görülmektedir. Davranışsal modüller, kalite değerlendirmesi için ilgili tüm bilgileri içermeleri anlamında yazılım bileşenlerinin soyutlarıdır.
Kalite gereksinimleri, kalite varlıklarının değerlerini kısıtlamak olarak tanımlanabilir. Kalite varlıkları üzerinden operatörler kullanılarak belirtilirler ve bu gereksinimler önemlerine göre sınıflandırılabilir.
Bu unsurlara ek olarak, ortogonal bir kavram, iyileştirme kavramıdır. İyileştirme, daha genel olanları uzmanlaştırarak kalite modellerinin aşamalı olarak tanımlanmasına izin verir. Bu tür kalıtım benzeri ilişki, kalitenin yapılandırılmış bir temsilini oluşturmak için kullanılır. Sonuç olarak, kalite modelleri önce genel bir şekilde formüle edilebilir ve daha sonra belirli alanlarda rafine edilebilir.
NoFun dilinin resmileştirici fikirlerini kullanarak ve ürün odaklı bir yaklaşım izleyerek; işlevsel olmayan bilgileri yakalamak için UML dilini genişletmeyi amaçlıyoruz.
UML programları
UML Diyagramları PDF
Sistem geliştirme ve modelleme
Sınıf diyagramı Nasıl Çizilir
UML diagram Java
Sysml Nedir
Yazılım Diyagramları
Sınıf Diyagramları özellikleri
UML STEREOTİPLERİNİN UYGULANMASI
İşlevsel olmayan bilgilerle ilgili olarak, UML bu yönleri dahil etmek için notlar sunar. UML notları herhangi bir bilgiyi içerebilir; ve burada listelenen NF bilgilerinin farklı alanları, türleri ve doğası nedeniyle, UF bilgilerinin sistematik bir temsilini istiyorsak NF niteliklerini bu şekilde belirtmek yetersiz olabilir.
Bu nedenle, bu bilgileri daha düzenli bir biçimde koymak gerekir. UML diyagramlarında işlevsel olmayanları görselleştirmek için bu tür öznitelikleri tanımlamanın bir yolu, NoFun dili ile yukarıda açıklanan yerleşim düzeninin kullanılmasıdır.
UML’ye işlevsel olmayan gereksinimleri dahil etmek için aşağıdaki hususlar geliştirilmiştir. İlk olarak, işlevsel olmayanı temsil etmek için klişelerden yararlanmayı öneriyoruz. UML stereotipleri, özel problemimize uyarlanabilecek yeni tür yapı taşları yaratmamıza izin verir.
İkinci olarak, şekil 1’de gösterildiği gibi bir düzende tanımlanan yazılım kalite karakteristikleri ve öznitelikleri tanımlanabilir ve bazı geçici stereotipler de tanımlanabilir. Kalite özellikleri koleksiyonlarını bu şekilde organize etmek bize daha sonra somutlaştırılabilecek genel bir dil konsepti verir.
Çeşitli taneciklik seviyeleri vardır ve sonuç olarak, NF-bilgisi özellikle bütün bir sisteme, pakete, bileşene veya sınıfa uygulanabilir. İşlevsel olmayan gereksinimler bir bütün olarak bir sistemin özellikleri olma eğilimindedir, ancak yaklaşımımız, tek bir bileşen dahil olmak üzere her soyutlama düzeyinde NF-bilgisini eklemek için esnek olmaya çalışır.
UML stereotipleri, işlevsel olmamayı içerecek şekilde çeşitli şekillerde kullanılabilir:
• Bir Sınıf diyagramında. Kavramsal düzeyde, belirli bir kalite özelliğini temsil etmek için <<NF-Entity>> klişe sınıfları oluşturulabilir. Yeni stereotipler formüle edilebilir ve daha sonra daha uzmanlaşmış olanlara dönüştürülebilir. Daha ayrıntılı bir düzeyde, Nesne Kısıtlama Dili veya NoFun dilinin bir uyarlaması, kısıtlamalar şeklinde gereksinimleri belirlemek için kullanılabilir.
• UML paketlerinde. Yazılım öğeleri, örneğin, işlevsel olmayan kalıplaşmış sınıfların bir koleksiyonunu temsil etmek için, kalıplaşmış bir paket altında gruplanabilir. Bu şekilde, daha fazla tasarım spesifikasyonu için bir çerçeve sağlanır.
• Kullanım Durumlarında. İşlevsizlikler, işlevsel olmayan gereksinimlerin karşılanması için yeni kullanım senaryolarının eklenmesine ve/veya kullanım senaryosunun yapısının değiştirilmesine veya değiştirilmesine neden olan dönüşüm kuralları olarak görülebilir.
Dönüşüm sürecinde yeni aktörler de belirlenebilir. <<NF-use>> veya <<NF-extends>> gibi klişeler ekleyerek, işlevsel olmayanları içeren kullanım durumları belirlenebilir. Kısıtlamalar, OCL veya NoFun kullanılarak özel bir komut dosyasına eklenebilir.
İşlevsel olmayan kavramları tanımlamak için ana fikir, yazılım bileşenlerini nesne yönelimli bir yaklaşımla kullanmaktır. Bundan sonra, yazılım bileşenleri, hem işlevsel hem de işlevsel olmayan özellikleri belirten bir sınıf diyagramının tanımından oluşan varlıklar olarak görülebilir.
Önerilen analiz modeline göre, bu yaklaşım başlangıçta UML sınıf diyagramlarını kullanarak kavramsal modele odaklanmıştır. Daha sonraki bir aşamada, temel kullanım durumları, sistem sıra diyagramları (davranış) ve durum diyagramları gibi diğer modeller dikkate alınacaktır.
Bir UML bağlamında, sistemin işlevsel gereksinimleri, geliştirilmekte olan sistemin temel soyutlamalarını temsil eden sınıfları ve ilişkileri içeren bir Sınıf Diyagramında kısmen yakalanır. İşlevsizliğin tek bir sınıfla temsil edildiği gibi tüm sisteme uygulandığı belirli bir durumu gösterir.
Bir yazılım sisteminin işlevsel belirtim kısmı, uygulama kısmından ayırt edilebilir. Bu şekilde, bir belirtim modülünün birkaç farklı uygulaması olabileceğini söylemek mümkündür. İşlevsel olmayan bilgilere göre belirli bir spesifikasyon için en iyi uygulamayı seçmek de mümkündür.
Sistem geliştirme ve modelleme Sınıf diyagramı Nasıl Çizilir Sınıf Diyagramları özellikleri Sysml Nedir UML diagram Java UML Diyagramları PDF UML programları Yazılım diyagramları