Bilişsel Alan – Ödev Hazırlatma – Proje Yaptırma – Tez Yaptırma Fiyatları – Sunum Örnekleri – Ücretli Ödev Yaptırma – Ödev Yaptırma Ücretleri
Bilişsel Alan
Bloom’un bilişsel alan sınıflandırmasının yayınlanmasından sonraki on yıl içinde, hedefler eğitim çevrelerinde her yerde bulunur hale geldi; özellikle geleneksel eğitim bağlamı dışında eğitime odaklanan öğretim sistemleri tasarım teorisyenleri arasında popüler hale geldiler.
Örneğin Robert Mager’in modeli, hedeflerin inşasını daha da netleştirdi ve açıkça üç temel unsuru içerdiğini belirtti: öğrencinin ne yapması gerektiği, başarıyı ölçmek için hangi kriterlerin kullanılması gerektiği ve hangi koşullar altında yapılması gerektiği. .
Robert Gagné’nin modeli biraz farklı bir sınıflandırma oluşturmuş ve daha açık maddeler içeren beş bileşenli bir hedef tanımlamıştır: öğrencinin altında çalışacağı çevresel özelliklerin tanımı; hedefi doğrudan Gagné’nin sınıflandırmasıyla ilişkilendiren bir “öğrenilmiş yetenek fiili”; görevin içeriğinin veya ürününün bir açıklaması; görevi tanımlayan bir eylem fiili; ve görevin yerine getirilmesi için gerekli olabilecek tüm araçların, kısıtlamaların veya özel koşulların bir listesi.
Öğretim tasarımı sürecinde, hedeflerin geliştirilmesi tipik olarak görev analizi süreci ile iç içedir. Belirli bir görevi oluşturan bileşen adımlarının yapısını bozarak, öğretim tasarımcıları bir öğrencinin bilmesi gereken bireysel becerilerden daha emin olabilir; bu beceriler genellikle hedeflere dönüşür. Bu şekilde yazılan hedefler çok spesifik olduğundan, neredeyse her zaman doğrudan test ve değerlendirme öğelerine karşılık gelir.
Hedefleri tasarlarken, öğrencinin gerçekleştirmesi gereken eylemi tanımlayarak başlamak genellikle yardımcı olur. Eylem fiilleri, öğrencinin davranışını somut ve özel olarak tanımlayabildikleri için anahtardır. Bilişsel alan için bir dizi ortak eylem fiilleri ve temsil ettikleri Bloom taksonomisinin bilişsel kategorisi Tablo 1’de listelenmiştir.
Öğrencinin geliştireceği davranış veya ürün, eylemden neredeyse ayrılamaz. Sonucu tanımlarken, davranış veya ürün hakkında mümkün olduğunca spesifik olun. Örneğin, aşağıdaki davranış ifadesi açık olsa da, olabileceği kadar spesifik değildir: “Sınavda öğrenci konuşmanın bölümlerini adlandırabilecektir.”
bilişsel, duyuşsal psikomotor hedef örnekleri
Duyuşsal alan
Yenilenmiş Bloom Taksonomisi
Bilişsel Alan Basamakları örnek
bloom’un taksonomisi örnekleri
Bilişsel Alan Basamakları
Bloom Taksonomisi Basamakları
Bilişsel alan Taksonomisi
Bu nedenle, bir öğretim hedefi için daha iyi bir seçim şu olacaktır: “Bir sınavda, öğrenci İngilizce dilinde konuşmanın sekiz ana bölümünü adlandırabilecektir.” Sonucu tanımlarken, öğretime veya konuya odaklanmak yerine öğrencinin görevde ustalığını göstermek için ne yapacağına odaklanmak önemlidir.
Ürün belirlendikten sonra, öğrencilerin görev performansının nasıl değerlendirileceğini düşünün. Yine, mümkün olduğunca spesifik olun ve yalnızca başarılı performansı belirlerken gerçekte hangi kriterlerin dikkate alınması gerektiğini düşünün. Genellikle performans kriterleri, zaman, doğruluk ve kalite gibi ölçütlerdir.
Örneğin, aşağıdaki ifade, başarılı performans için nispeten belirsiz bir kritere sahiptir: “Öğrenci, sınıfta tartışıldığı gibi bir araştırma raporu yazabilecektir.” Daha ölçülebilir bir amaç, bitmiş üründe hangi kalite düzeyinin beklendiğini daha ayrıntılı olarak açıklayan aşağıdaki ifadeye sahip olabilir: “Öğrenci, çalışmanın beş temel bölümünü içeren en az altı sayfalık bir araştırma raporu yazabilecektir.
Son olarak, performans hedefleri, davranış veya görevin gerçekleştirilmesi gereken koşulları listelemelidir. Bu ifade, öğrencinin kullanabileceği veya belki de öğrencinin beceride ustalık gösterirken kullanamayacağı belirli araçları içermelidir.
Bunları aşağıdaki örnekte olduğu gibi performans ortamının tanımı olarak düşünün: “Bir hesap makinesinin yardımı olmadan, öğrenci dört uzun bölme problemini iki dakikada doğru bir şekilde tamamlayabilecektir.” Koşul, hedefi belirli bir bağlamla sınırlar, böylece daha doğru bir şekilde öğretilebilir ve öğrenilebilir.
Görevler bilişsel olarak daha karmaşık hale geldikçe, Gagné, Mager ve diğerlerinin modellerinde ana hatlarıyla belirtilen gereksinimleri karşılayan hedefler yazmak çok daha zor hale gelir. Örneğin, Bloom’un sentez ve değerlendirme düzeyindeki görevleri, gözlemlenebilir öğrenci davranışları açısından ifade etmek zor olabilir.
Değerlendirmenin göreceli olarak öznel veya sayısallaştırılmasının zor olabileceği bu tür görevlerde, istenen sonuç hakkında mümkün olduğunca fazla bilgi belirttiğinizden emin olun; bunu yapmak, geliştiricilere ve öğrencilere maksimum miktarda rehberlik sağlar. Belirsiz hedefler anlamsızdır ve genellikle yardımcı olmaz.
Teknoloji tabanlı öğrenme projeleri için hedefler geliştirirken, hedeflerin açık, özlü ve öğrencilerin öğretimi tamamladıktan sonra yapabileceklerine odaklanmış olması gerektiğini hatırlamak önemlidir. Sonuçları açıkça belirtmeyen, gevşek tanımlanmış hedefler yaratmanın cazibesinden kaçının ve hedeflere konuya veya teknolojinin kendisine odaklanmamaya çalışın. Öğretim ortamından bağımsız olarak, iyi planlanmış ve iyi yazılmış hedefler, geliştiricilerin odaklanmış ve etkili öğrenme ortamları oluşturmasına yardımcı olabilir.
Eğitici Teknoloji
Popüler kullanımda, “eğitim teknolojisi” terimi, insanların öğrenmesine yardımcı olmak için iletişim medyasının (donanım ve yazılım) kullanımını ifade eder. Farklı zamanlarda, farklı medya eğitimcilerin öğretim teknolojisi anlayışının merkezinde yer almıştır. Terim ilk olarak 1960’ların başında yaygın olarak kullanılmaya başlandı; Güney Kaliforniya Üniversitesi’nde profesör olan James D. Finn, muhtemelen en güçlü savunucuydu. O zamanlar odak noktası radyo, televizyon, film, slaytlar, film şeritleri ve ses kayıtları gibi görsel-işitsel medyaydı. 1980’lerin ortalarında, odak önemli ölçüde bilgisayarlara kaymıştı.
Öğretim teknolojisi uygulaması alanında, başlangıcından itibaren bu terim, öğretim hakkında bir süreç veya düşünme biçimini ifade eder. Bir süreç olarak teknoloji fikri, teknolojiden nesneler olarak değil, “bilimsel veya diğer organize bilginin pratik görevlere sistematik olarak uygulanması” olarak bahseden John Kenneth Galbraith gibi ekonomistler tarafından desteklendi.
Bu kavram, 1970 yılında Öğretim Teknolojileri Komisyonu’nun (1970, 21) öğretim teknolojisini “tüm öğrenme ve öğretme sürecini tasarlamanın, yürütmenin ve değerlendirmenin sistematik bir yolu” olarak tanımlayan bir rapor yayınladığı zaman etkili bir onay aldı. Bu tanım aynı zamanda sorunların çözümüne yönelik bir sistem yaklaşımına artan bağlılığın altını çizdi.
Sistem yaklaşımı, 1960’larda II. Dünya Savaşı sırasında askeri harekat araştırmaları için bilgisayarların kullanımı etrafında gelişen sistem analizinin bilimsel prosedürlerinin “yumuşak” bir uygulaması olarak ortaya çıktı. Bu düzenli, mantıklı süreç, daha önce film ve TV prodüksiyonunu ve medyanın öğretime entegrasyonunu karakterize eden oldukça sanatsal yaklaşımlara kesinlik kazandırdı.
Bilişsel Bilişsel Alan Basamakları Bilişsel Alan Basamakları örnek Bilişsel alan Taksonomisi Bloom Taksonomisi Basamakları bloom'un taksonomisi örnekleri Duyuşsal alan duyuşsal psikomotor hedef örnekleri Yenilenmiş Bloom Taksonomisi